کمبود آب یک بحران محیطی است که میزان رشد گیاه و باروری آن را کاهش می دهد. آبسزیک اسید یک هورمون تنشی است که تحت تنش خشکی تولید می شود و نقش بزرگی در تحمل دهیدراسیون دارد. یکی از راهکار های غلبه بر اثرات نامطلوب خشکی کاربرد هورمون های گیاهی است. در این مطالعه به بررسی تأثیر کاربرد خارجی آبسزیک اسید در سه سطح (شاهد، 7/0 و 4/1 میکرومولار) و خشکی نیز در سه سطح (شاهد، 6/0 و 2/1 مگاپاسگال) روی نهال های هلو رقم آلبرتا پرداخته شد و تغییرات موجود در محتوای رطوبت نسبی آب برگ، پایداری غشای سلولی ، محتوای پرولین و کربوهیدرات های محلول کل مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی انجام گردید. نتایج نشان داد که خشکی بر روی پرولین، محتوای نسبی آب برگ، پایداری غشای سلولی و کربوهیدرات های محلول کل موثر بوده است. کاربرد آبسزیک اسید باعث افزایش محتوای نسبی آب برگ، پایداری غشای سلولی، پرولین و کربوهیدرات های محلول کل شده است که تأثیرش بر روی محتوای رطوبت نسبی و کربوهیدرات های محلول کل معنی دار بوده و اثر متقابل آبسزیک اسید و خشکی بر روی پایداری غشای سلولی معنی دار بوده است، اما تأثیر آن بر روی محتوای پرولین معنی دار نبوده است.
