تیمور جوادی

شوری یکی از عوامل محدود کننده رشد و تولید محصولات کشباقرار دادن دو رقم انگور ریش باب و صاحبی در معرض سطوح مختلف شوری، در یک آزمایش فاکتوریل و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با دو عامل رقم در دو سطح و تنش شوری در 7 سطح شامل صفر (شاهد)، 25، 50، 75، 100، 125 و 150 میلی مولار کلرید سدیم در 4 تکرار برخی شاخص های بیوشیمیایی ارزیابی گردیدند. نهال های ریشه دار، در گلدان های حاوی پرلیت کشت وبا محلول هوگلند تغذیه شدند. تیمارها به مدت 20 روز اعمال گردیدند. کاهش محتوای نسبی آب برگ در اثر شوری در رقم ریش بابا کمتر از صاحبی بود. افزایش پرولین و کربوهیدراتهای محلول در اثر شوری در رقم ریش بابا بیشتر بود. کاهش در میزان پروتئین های محلول در رقم ریش بابا بیشتر و کاهش در میزان کلروفیل در رقم صاحبی بیشتر بود. در کل رقم ریش بابا چون در شرایط شوری از مکانیسم تنظیم کننده های اسمزی به خوبی بهره برده و کاهش کلروفیل کمتری داشته، متحمل تر ارزیااورزی در دنیاست