اثرات تنش خشکی بر روی پرولین، قندهای محلول کل و کلروفیل a و b در نه ژنوتیپ گلابی آسیایی (pyrus serotina) و یک رقم گلابی اروپایی بررسی شد. ژنوتیپ های گلابی آسیایی توسط گروه علوم باغبانی دانشگاه تربیت مدرس از کشور بلژیک وارد ایران شدند. ژنوتیپ های گلابی آسیایی با کدهای KS6, KS7, KS8, KS9, KS10, KS11, KS12, KS13 و KS14 مشخص شدند. همچنین در این آزمایش یک رقم بومی ایران به نام شاه میوه برای مقایسه استفاده شد. همه ژنوتیپ ها در گلدانهای 20 لیتری کشت شدند و سه رژیم آبیاری استفاده شد. سه تیمار عبارت بودند از شاهد، 5/0- مگاپاسکال و 1- مگاپاسکال.، که به ترتیب هر روز، زمانیکه پتانسیل آب خاک به 5/0- و 1- مگاپاسکال رسید، آبیاری شدند. آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تجمع پرولین در تیمارهای تنش آبی افزایش یافت و در ژنوتیپ KS14 در مقایسه با دیگر ژنوتیپ ها بیشتر بود. مقدار آب نسبی در تیمارهای تحت تنش خشکی کاهش یافت و در رقم شاه میوه در حداقل بود. تحت شرایط خشکی (5/0- و 1- مگاپاسکال) تجمع قندهای محلول کل در برگها افزایش یافت. تجمع قندهای کل در شروع آزمایش نسبت به انتهای آزمایش بیشتر بود. به طور کلی مقدار قندهای محلول کل در ژنوتیپ KS14 بیشتر و در ژنوتیپ KS9 کمترین بود. مقدار کلروفیل a و b و کلروفیل کل در شرایط تنش خشکی کاهش یافت. محتوای کلروفیل برگها در شرایط تنش خشکی در ژنوتیپهای KS9 و KS6 در حداقل بود.
