اثر تیمارهای پاکلوبوترازول ( شاهد، 15/0 و 3/0 گرم پاکلوبوترازول به ازای هر گیاه) بر رشد و تحمل خشکی گلابی (Pyrus communis) در سه رقم گلابی "شاه میوه"، " بیروتی" و اسپادونا بررسی شدند. پاکلوبوترازول به طور معنی داری پارامترهای رشدی مورد بررسی را مثل رشد گیاه، افزایش رشد ساق، متوسط مساحت برگ، تعداد برگ، وزن خشک ریشه و وزن خشک گیاه کامل را در همه ارقام کاهش داد. وزن خشک ریشه تحت تاثیر پاکلوبوترازول قرار نگرفت. سپس گیاهان تیمار شده با پاکلوبوترازول تحت تاثیر سه تیمار تنش آبی ( شاهد، 4/0- و 8/0- مگاپاسکال کشش خاک) قرار گرفتند. مقدار کلروفیل (a، b و کل) در تیمارهای پاکلوبوترازول در همه ارقام افزایش یافت. محتوای نسبی آب برگ بعد از تیمار با پاکلوبوترازول افزایش یافت. پرولین و کربوهیدارت های محلول کل نیز در تیمارهای خشکی افزایش یافتند. نتایج نشان داد که پاکلوبوترازول اثرات مثبتی بر پارامترهای وابسته به تنش خشکی دارد.
