مشکلات مهم تولید از قبیل مصرف بیش از حد کودهای شیمیایی، آلودگی آب های زیرزمینی و تخریب ساختار خاک به علت استفاده بیش از حد و نامتعادل کودهای شیمیایی باید با روش های مناسب حل شوند. تنظیم کننده های رشد گیاهی ترکیبات هستند که در غلظت های پایین باعث تغییر سیستم های فیزیولوژیکی گیاه بهمنظور رشد بهتر آن می شوند. محرک های رشد گیاهی باعث ایجاد استقرار بهتر گیاهان در خاک، حفاظت دراز مدت گیاهان و افزایش سطح کلروفیل می شوند که در نتیجه بر قدرت رقابت و بقاء گیاهان افزوده می شود. بدین ترتیب سبب حفظ خاک و کاهش اثرات مضر فرآیند فرسایش خاک در کشاورزی پایدار می شوند. جلبک دریایی، یکی از مواد آزمایش شده است که اثرات مفید آن به عنوان یک ترکیب ارگانیک در کشاورزی پایدار به اثبات رسیده است و از نظر اکولوژیکی بی خطر است. مارمارین یک محرک رشد طبیعی است که از نوعی جلبک دریائی به نام Ascuphyllum nodusom استخراج می گردد و دارای بیش از شصت نوع عنصر غذائی، آنزیم، اسید آلی و مواد مؤثر در رشد گیاهان است. به منظور بررسی اثر مارمارین بر ویژگی های توت فرنگی رقم آروماس، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار و 3 تکرار در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه کردستان انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل تیمار شاهد و مارمارین در سه غلظت 500، 1000 و 1500 پی پی ام بودند. غلظت های مختلف مارمارین همراه با محلول غذایی به صورت یک روز در میان استفاده گردید. در این آزمایش صفاتی از قبیل تعداد برگ، تعداد طوقه، حجم ریشه، وزن خشک بخش هوایی، طوقه و ریشه، کلروفیل a،b و کل، کربوهیدرات های محلول کل، عملکرد و خصوصیات کمی و کیفی میوه همانند وزن میوه، سفتی، اسیدیته کل، مواد جامد محلول میوه، ویتامین ث، شاخص های رنگینگی، فنول کل، فلاونوئید، ظرفیت ضد اکسایشی و آنتوسیانین، میزان فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز و فنیل آلانین آمونیا لیاز اندازه گیری شدند. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که کاربرد مارمارین باعث بهبود و افزایش خصوصیات رویشی، فیزیولوژیکی، عملکرد و خصوصیات کیفی میوه رقم آروماس شد که در بین غلظت ها، غلظت 1500 پی پی ام مارماین بیشترین تاثیر را داشت.
