حبسیه یا شعر در زندان یکی از مشهورترین ژانرهای شناخته شده ادبی در ایران است. این ژانر دربردارنده احو.ال و احساسات و کنش شاعران دربند استکه با استفاده از تکنیک های مختلف ادبی و بلاغی درصدد بیان احوال خود یا به چالش کشیدن زندان، زندانبان جایگاه حاکم و جایگاه خود برآمده اند. از میان مهم ارین حبسیه سرایان ادب فارسی مسعود سعد سلمان شاعر صاحب سبک فارسی گوی دوره غزنویان است که مدت 19 سال را در زندان سپری نمود و دیگری شاعر کردی گوی ایلامی غلام رضا خان ارکوازی معاصر دوره قاجار است که بر خلاف اصوص و عرف زندان شکنجه و آزار دیده است. پایان نامه حاضر تلاش دارد تا به بررسی عناصر مشارک حبسیه های دو شاعر و لحن و شیوه به کار گیری ارایه ها، در دو دیوان بپردازد. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی تحلیلی است و جامعه آماری دیوان دو شاعر مورد نظر است. نتیجه این تحقیق نشان می دهد که این دو شاعر به فراخور حال خود به بیان شکوا پرداخته اند. مضامین مسعود نسبت به مضامین مورد استفاده شعر دوم بسیار بیشتر است و شیوه بیان آن دو با هم متفاوت است.
