زویا پیرزاد در زمره داستان نویسان مدرن است که با چاپ چند مجموعه داستان و رمان به عنوان داستان نویسی کوشا جهت تحقق حقوق زنان شناخته شده است، منتها روش نویسندگی او با دیگران متفاوت است. از این روی در این اثر برای تبیین سبک نویسندگی زویا پیرزاد با نشان دادن وجه تمایز او با نویسندگان دیگر با توجه به راهگشا بودن نظریه شناختی در حوزه سبک شناسی به تحلیل سبک خاص وی می پردازیم، تا بتوانیم چگونگی پیوند سبک و معنای متن را در سه کتاب به گونه ای تحلی کنیم که وجه تمایز این نویسنده را با دیگران بیان کنیم. جهان داستان سه کتاب که حاوی سه لای جهان گفتمان، جهان متن و جهان های زیر شمول است با دو پی رفت جهان زنانه نویسنده و جهان خارج مشخص شده است. از دیگر ویژگی های سه کتاب بهره بردن از شبکه تداعی است. به طوری که خود را در اختیار کلمات شخصیت ها قرار می دهد و با استفاده از آن جملات بعدی نویسنده را می نویسد.
