با گسترش صنعت گردشگری، رقابت برای جذب گردشگران و بهرهگیری از اثرات این صنعت در ابعاد گوناگون بهطور چشمگیری افزایش یافته است. فضاهای اقامتی و تفریحی بهعنوان زیرساختهای اصلی گردشگرپذیر، در بسیاری از مناطق، الگوی مناسب در فرایند طراحی و بهرهبرداری ندارند. گردشگری خلاق یکی از استراتژیهای کمتر شناختهشده در این زمینه است که میتواند منجربه افزایش پایداری الگوهای گردشگری شود. این پژوهش درپی دستیابی به شاخصها و مؤلفههای گردشگری خلاق مؤثر در فرایند طراحی و بهرهبرداری مراکز اقامتی و تفریحی است. در راستای مواجهه با این مسئله و با هدف افزایش بهرهوری فضاهای اقامتی در این پژوهش تلاش گردید الگویی بهینه از گردشگری خلاق در فضاهای اقامتی و تفریحی در شهر سنندج ارائه شود. بهمنظور جمعآوری دادهها ابتدا در چهارچوب مرور سیستماتیک، از دادههای بهدستآمده از جستوجوی کلیدواژههای مرتبط با گردشگری خلاق در پایگاههای معتبر علمی داخلی و خارجی، شش بعد و ۲۲ شاخص کلیدی از این ابعاد شناسایی گردید. برای تحلیل میزان اثرگذاری و همبستگی ابعاد، از آزمون رگرسیون خطی چندگانه استفاده شد. همچنین، شاخصهای پژوهش با آزمون تی تکنمونهای ارزیابی شده و اهمیت شاخصها و ابعاد تأیید شد. درنهایت، با بهرهگیری از آزمون فریدمن، اولویتبندی توسعۀ ابعاد و شاخصها از دیدگاه متخصصان و جامعۀ محلی در مدل گردشگری خلاق بررسی شد. نتایج پژوهش نشان داد الگوی مناسب برای گردشگری خلاق در فضاهای اقامتی تفریحی مستلزم توجه ویژه به هر شش بعد و 22 شاخص شناساییشده در این پژوهش و بهطور ویژه شاخصهای ابعاد زیستمحیطی و خلاقیت است. این پژوهش نشان داد طراحی فضاها براساس مدل گردشگری خلاق در این الگوی پیشنهادی و اولویتهای شناساییشده، بهعنوان یک روش و چهارچوب عملی، میتواند به بهینهسازی ساختار فضاهای اقامتی تفریحی منجر شود و تطابق بیشتری میان این فضاها و نیازهای کاربران ایجاد کند.
