تمکین یکی از آثار مترتب بر عقد نکاح صحیح است که، به معنی توانا ساختن بر چیزی است و شرعاً مراد از آن آمادگی زن در برابر شوهر خود است، به این معنی که زن خود را در هر زمان و مکان مناسب تسلیم شوهر کند و از اجابت خواسته او امتناع نورزد. بر اساس قرآن، سنت و اقوال فقها بر زوجه واجب است نسبت به همسر خود تمکین نماید. فقها برای اثبات تکلیف بودن تمکین برای زن به آیه 222سوره بقره، آیه 43سوره نساء و آیات و احادیث دیگری استناد کردهاند. به جا آوردن تمکین دارای مقدمات و مصادیقی از جمله، اطاعت و فرمانبرداری از شوهر، حفظ کرامت شوهر، خدمت به شوهر و تربیت فرزندان، محافظت از منزل، مال و حیثیت شوهر، نیکی به خانواده و اقوام نزدیک شوهر، و موارد دیگری میباشد. از جمله مصادیق دیگر تمکین لزوم استیذان و طلب اذن زوجه از زوج برای کارهایی از جمله: انجام عبادت مستحب، مسافرت، اشتغال زوجه و حتی عیادت پدر و مادر میباشد. حسن معاشرت با همسر و خوش رفتاری با او و آرایش و خودآرایی زن برای شوهرش از جمله پیش شرطها و مقدمات تمکین میباشند، که در این مقاله به بررسی هر کدام از آنها خواهیم پرداخت.
