ژیمناستیک یک ورزش المپیکی است و از اولین دوره المپیک تاکنون در برنامه این مسابقات قرار داشته است. هم اکنون ژیمناستیک المپیک از 18 رویداد ورزشی جداگانه تشکیل می شود که 14 رقابت در ژیمناستیک هنری، 2 رقابت در ژیمناستیک ریتمیک و 2 رقابت در ترامپولین است. معروف ترین بخش این رشته ورزشی، ژیمناستیک هنری است که در مسابقات آن ورزشکاران زن در رشته های حرکات زمینی، پرش خرک، پارالل ناهم سطح و چوب موازنه و ژیمناست های مرد در رشته های حرکات زمینی، بارفیکس، پرش خرک، دارحلقه، پارالل و خرک حلقه به رقابت با یکدیگر می پردازند. در ژیمناستیک به غیر از شاخه هنری(در ایران ژیمناستیک را با نام ژیمناستیک هنری بیشتر می شناسند)، رشته ها و زیرشاخه هایی مانند آکروژیم - ترامپولین – ریتمیک- ژیمناستیک همگانی و ایروبیک ژیمناستیک هم فعالیت می کنند و روز به روز هم بر طرفداران این رشته ها افزوده می شود. فدراسیون بین المللی ژیمناستیک ( FIG ) تنها عضو شناخته شده در رابطه با ایروبیک ژیمناستیک بوده، کمیته بین المللی المپیک (IOC)، مجمع عمومی فدراسیون های بین المللی ورزشی ( GAISF ) و مجمع بازی های بین المللی ( IWGA)از نیمه دوم دهه 80 ایروبیک ژیمناستیک را در زمره فعالیت های خود قرارداد و آن را ارتقا بخشیده اند .در سال 1994، گنگره FIG تصمیماتی در رابطه با راه اندازی مسابقات جهانی و سازماندهی ایروبیک ژیمناستیک مشابه با دیگر رشته های ورزشی خود اتخاذ نمود. اولین مسابقات رسمی جهانی در سال 1995 در پاریس(34 کشور) برگزار شد در سال 1997،IWGA ، ایروبیک ژیمناستیک را در زمره برنامه ورزشی پنجمین بازی های جهانی قرارداد. همگام با این پیشرفت ایران هم در این سیر تحول عقب نمانده و همسویی خوبی با فدراسیون جهانی داشته است. به گونه ای که در سال 1385 شاخه ایروبیک ژیمناستیک رسماَ فعالیت خود را در کشور آغاز نموده و در این مدت به موفقیت های خوبی در عرصه آسیایی و جهانی نیز نائل شده است.
