هدف از مطالعه حاضر، ارزیابی ارتباط بین میزان بکارگیری رفتارهای مدیریت ریسک و سبک های رهبری در رؤسا و دبیران هیئت های ورزشی استان خراسان جنوبی بود. روش تحقیق حاضر، توصیفی- تحلیلی است که به شکل میدانی در تمامی رؤسا و دبیران هیئت های ورزشی استان خراسان جنوبی انجام گرفت. تعداد رؤسا و دبیران هیئت های ورزشی خراسان جنوبی 126 نفر بود که به صورت تمام شمار به عنوان نمونه انتخاب شدند. از دو پرسشنامه مدیریت ریسک(توماس آیرون) و lead-s (هرسی و بلانچارد) استفاده شد که از نظر روایی صوری و پایایی استاندارد بودند. برای تجزیه و تحلیل یافته ها از روش های آمار توصیفی مناسب و استنباطی(آزمون کروسکال والیس ، همبستگی کندال و اسپیرمن)، استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که بین رفتارهای مدیریت ریسک و سبک های رهبری رابطه معنا داری وجود ندارد. همچنین بین سطح تحصیلات، وضعیت استخدامی و وضعیت مربیگری با میزان بکارگیری رفتارهای مدیریت ریسک رابطه معناداری وجود ندارد. اما بین رشته تحصیلی(006/0=p مقدار)، سابقه مربیگری(033/0=p مقدار و185/=r) و سابقه کار مدیریتی(001/0 =p مقدار و 260/0 =r)، با رفتارهای مدیریت ریسک رابطه معنی داری وجود دارد. به طور کلی می توان گفت که سبک های مختلف رهبری در میزان رفتارهای مدیریت ریسک تأثیر چندانی نداشته اند و نیز سطوح اجرای رفتار های مدیریت ریسک در هیئت های ورزشی خراسان جنوبی از وضعیت نسبتاً مطلوبی برخوردار است و همچنین مدیران ستادی بهتر از مدیران صف، رفتارهای مدیریت ریسک را انجام داده اند با توجه به نتایج تحقیق حاضر، احتمال می رود توجه زیادی به رفتارهای مدیریت ریسک در واحد های دانشگاهی در جامعه تحقیق و سایر نقاط دنیا به این امر مهم نمی شود که لزوم توجه بیشتر در این راستا در محیط های آموزشی و آکادمیک را می طلبد.
