هدف از این تحقیق بررسی رابطه بین سبکهای رهبری با منابع قدرت در مدیران دانشکده های تربیت بدنی کشور از دیدگاه اعضاء هیأت علمی آنان بود. تعداد 176 نفر از اعضای هیأت علمی زن و مرد جامعه مورد مطالعه به عنوان نمونه در این تحقیق شرکت کردند. از پرسشنامه ویژگیهای فردی، سبک رهبری (هرسی - بلانچارد) و منابع قدرت که پایایی و روائی آنان مورد تأیید قرار گرفت، استفاده شد. همچنین رابطه بین سبک رهبری با منابع قدرت و رابطه بین منابع قدرت با برخی از ویژگیهای فردی چون (سن، میزان تحصیلات، جنسیت، سابقه خدمت مدیریتی و مرتبه دانشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق از آمار توصیفی و استنباطی مناسب از جمله آزمون خی دو و آزمون کرامر استفاده شد. سطح احتمال خطاپذیری در این تحقیق 05/0=α تعیین شد. نتایج تحقیق نشان داد که سبک رهبری غالب مدیران سبک رهبری استدلالی و سبکهای مشارکتی، دستوری و تفویضی به ترتیب در رده های بعدی قرار گرفتند. هم چنین یافته های تحقیق نشان داد که قدرت غالب مدیران، قدرت تخصص و منابع قدرت مشروع، ارجاعی، قهریه و پاداش به ترتیب در رده های بعدی قرار گرفتند. بین میزان استفاده از منابع قدرت مدیران و جنسیت، سن، سابقه خدمت مدیریتی، مرتبه علمی و سطح تحصیلات رابطه مثبت و معنی داری مشاهده گردید که رابطه بین سطح تحصیلات با قدرت قهریه بیشتر از بقیه منابع قدرت بود. بین میزان استفاده از منابع قدرت مدیران و سابقه خدمت آموزشی در دانشکده های تربیت بدنی رابطه مثبت و معنی داری وجود نداشت . در مجموع بین سبکهای رهبری با منابع قدرت مدیران در دانشکده های تربیت بدنی رابطه مثبت و معنی داری مشاهده گردید که این رابطه بین سبک رهبری استدلالی با قدرت تخصص از همه بیشتر بود.
