مدیریت برند، یکی از اجزای آمیخته بازاریابی به ویژه در صنعت ورزش است که با هرچه بیشتر درگیر شدن ذینفعان در فعالیت های برندسازی باشگاه، زمینه رشد و ارتقای شهرت سازمان آن فراهم می گردد. هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه پایداری، اصالت و شهرت با در نظر گرفتن نقش میانجی رفتار برند (مطالعه ای در میان طرفداران باشگاه‌های فوتبال اروپایی) می باشد. پژوهش حاضر از نظر هدف از نوع کاربردی می باشد. به علاوه، این پژوهش از رویکرد توصیفی – همبستگی برای تحلیل بهره گرفته است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه کردستان در سال تحصیلی 1403- 1402 می باشد و تعداد افراد نمونه با استفاده از فرمول کوکران 351 نفر محاسبه گردید که روش نمونه گیری تصادفی ساده در مورد آنها اجرا شد و با استفاده از پرسشنامه اقدام به جمع آوری داده ها گردید. تحلیل آزمون استنباطی فرضیه ها از روش مدل سازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار Smart PLS انجام شده است. نتایج به دست آمده حاکی از برازیدگی مدل پژوهش است. براساس یافته ها، پایداری بر شهرت با نقش میانجی اصالت تاثیر مثبت و معنادار دارد اما با نقش میانجی رفتار برند تاثیر مثبت و معنادار ندارد. در نهایت، پیشنهاد می گردد باشگاه های فوتبال، با تدوین استراتژی هایی برای بهبود شهرت برند از طریق اقدامات اخلاقی و ابتکارات پایدار، هماهنگی ارزش های سازمانی با انتظارات ذینفعان و نیازهای اجتماعی می توانند به بهبود شهرت برند خود کمک کنند.
