هدف: هدف از تحقیق حاضر ارزیابی یک دوره آموزش رایانه و تأثیر آن بر خودکارآمدی و نگرش آنان نسبت به فنآوری اطلاعات و ارتباطات در دانشجویان تربیت بدنی بود. روش شناسی: تحقیق از نظر روش شناسی کمی که به صورت تحقیق آزمایشی و در قالب یک طرح نیمه تجربی پیش آزمون – پس آزمون سه گروهی انجام گرفته است. جامعه آماری این تحقیق، شامل تمامی دانشجویان مقطع کارشناسی تربیت بدنی دانشگاه کردستان به تعداد 80 نفر بود (80N=). نمونه ای در دسترس به حجم 69 نفر شناسایی و به طور تصادفی در سه گروه 23 نفری(آزمایشی نوین- آزمایشی سنتی-کنترل) جایگزین شده اند. دوره شامل یک بخش تئوری به مدت 2 جلسه و 13 هفته جلسه عملی(2ساعت) بود. از پرسشنامههای محقق ساخته(تجربه فنآوری اطلاعات) و استاندارد (خودکارآمدی رایانه و اینترنت، نگرش نسبت به رایانه و اینترنت، اضطراب رایانه) در پیش آزمون، پس آزمون و پرسشنامه بازخوردی در پس آزمون استفاده شد. چون پیش فرضهای تحلیل کواریانس برقرار نشد، میزان تغییرات متغیرهای وابسته از طریق تفاضل پیشآزمون و پسآزمون محاسبه شد و برای مقایسه هر کدام از متغیرهای وابسته در بین سه گروه متغیر، از آزمون ANOVA بین گروهی و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. یافته ها: یافتهها نشان دادند که تفاوت نگرش نسبت به کامپیوتر (sig: 0/001)، اینترنت (sig: 0/001)، خودکارآمدی رایانه (Sig = 0.023)، و اینترنت (Sig = 0.041) و اضطراب رایانه (sig: 0/001) در گروه گواه و آزمایش و کنترل معنی دار بود. آزمون تعقیبی توکی نشان داد که تفاوت در متغیرهای نگرش نسبت به کامپیوتر و اینترنت، خودکارآمدی اینترنت و اضطراب رایانه در سه گروه ناشی از تفاوت در گروه آزمایشی نوین با آزمایشی سنتی و گروه کنترل بوده است. اما این تفاوت در متغیر خودکارآمدی رایانه صرفا با گروه سنتی معنی دار بوده است. نتیجه گیری: در نهایت میتوان گفت دانشجویان آگاهی کاملی از فراگیر شدن فناوری اطلاعات و ارتباطات در حرفههای تربیتبدنی دارند. از این رو، اعتقاد راسخ در بین دانشجویان تربیتبدنی در مورد مفید و ضروری بودن دانش و مهارتهای فناوری اطلاعات و ارتباطات وجود دارد.
