در سه دهه اخیر، دیوارهای برشی فولادی به عنوان یک سیستم باربرجانبی مورد استفاده قرار گرفته اند. یکی از راههای مقاوم سازی و بالابردن مقاومت این دیوارها بهبود رفتار کمانشی انها با استفاده از سخت کننده ها می باشد. سخت کننده ها با جلوگیری از کمانش ورق فولادی قبل از جاری شدن، باعث بهبود رفتار آنها شده و علاوه بر این باعث افزایش سختی، مقاومت، شکل پذیری و افزایش جذب انرژی می شوند. سخت کننده ها زمانی موثر هستند که مقاومت انها به اندازه ای باشد که بتواند از کمانش کلی ورق جلوگیری کند. در این مقاله باتوجه به نتایج آزمایشهای تاکاهاشی و همکاران] 1[که تنها آزمایشهای صورت گرفته در زمینه دیوارهای برشی فولادی تقویت شده می باشد، ضمن بررسی رفتار کمانشی دیوارهای برشی فولادی تقویت شده، رابطه ای جهت تعیین حداقل ممان اینرسی لازم برای سخت کننده ها جهت ایجاد مودکمانش موضعی در ورق دیوار به دست آمده است. نتایج گرفته شده از مدل اجزای محدود با روابط تئوری مقایسه شده و نتایج مناسبی به دست آمده است.
