ساختار بسیار رقابتی صنعت گردشگری و اهمیت نیروی انسانی در کارکرد اثربخش این صنعت لزوم توجه به و سرمایه‌گذاری بر نیروی انسانی فعال در گردشگری را بیش از هر صنعت دیگری نمایان می‌سازد. با ورود صنعت گردشگری به مرحله پساصنعتی و عبور از مدل‌های متداول عرضه و تقاضا لزوم توجه به کیفیت و کمیت نیروی انسانی در این صنعت اهمیت دوچندان پیدا کرده است. از همین رو یکی از موضوعات مورد تأکید در عرصه پژوهش و عمل آموزش گردشگری است. از آنجا از زمان به رسمیت شناخته‌شدن گردشگری به‌عنوان یک‌رشته علمی زمان زیادی نمی‌گذرد تا به امروز اقدامات عملی و پژوهشی قابل‌ملاحظه‌ای در ارتباط با آموزش گردشگری در سطح بین‌المللی و داخل کشور صورت نگرفته است. این خلأ در ارتباط با مدل‌ها و چارچوب‌های هدایتگر آموزش گردشگری بیشتر دیده می‌شود. از همین رو پژوهش حاضر درصدد ترسیم نقشه راه آموزش گردشگری در چارچوب رویکرد اکوسیستم می‌باشد.
