این پژوهش به ارزیابی کمّی تأثیر تکتونیک فعال در توسعه و تحول لندفرم ها و پهنه بندی خطر آسیب های تکتونیکی شهرستان کامیاران در جنوب استان کردستان می پردازد. منطقۀ پژوهش شامل دو حوضه به نام رازآور و سیروان است. داده های حاصل از نقشه های توپوگرافی، زمین شناسی، تصاویر ماهواره ای و بررسی های میدانی با نرم افزارهای ARC GIS و EXCEL تجزیه و تحلیل شدند. در ارزیابی کمّی تأثیر تکتونیک فعال در تحول لندفرم ها از شاخص های مورفوتکتونیکی (شاخص شیب طولی رودخانه، سینوزیتۀ جبهۀ کوهستان، شاخص پهنای کف دره نسبت به ارتفاع و شاخص عدم تقارن حوضه) استفاده شد و نتایج ارزیابی به صورت شاخص نسبی فعالیت های تکتونیکی (Iat) ارائه شد. برای پهنه بندی خطر آسیب های تکتونیکی از متغیرهای طبیعی ( شیب، سطح ایستایی آب، مقاومت لیتولوژی، فاصله از گسل و ترکیب نقشه های حاصل از آنها) استفاده شد، سپس تجزیه و تحلیل و همپوشانی لایه های اطلاعاتی در محیط نرم افزار ARC GIS با استفاده از مدل وزن دهی سلسله مراتبی (AHP ) اجرا و منطقه پهنه بندی شد. نتایج نشان داد این شهرستان به دلیل قرار گرفتن در دو زون ساختاری سنندج – سیرجان و زاگرس مرتفع، تنوع سنگ شناسی و وجود گسل ها دارای وضعیت ژئومورفیک ویژه ای است. نتایج حاصل از شاخص های مورفومتری در هر دو حوضۀ آبخیز بیانگر فعال بودن منطقۀ تحقیق از نظر فعالیت های تکتونیکی است. براساس شاخص Iat، دو حوضۀ شمالی و جنوبی در کلاس فعالیت های تکتونیکی شدید قرار دارد. بنابر نقشۀ آسیب پذیری تکتونیکی تحلیل سلسله مراتبی، بیشترین خطر نسبی منطقه در محدودۀ شمال، جنوب غرب و قسمت هایی از شمال شرق واقع است. نواحی مرکزی حوضه های شمالی و جنوبی دارای حد متوسط آسیب پذیری است. بیشترین سطح منطقۀ تحقیق در محدوده ای با آسیب پذیری زیاد قرار دارد و کمترین آسیب پذیری نسبی نیز به صورت پراکنده در حوضه های شمالی و جنوبی مشاهده می شود.
