آغاز گرفتگی کامل کسوف 20 مرداد 1378 به عنوان زیباترین رویداد نجومی قرن بیستم، در ایران ساعت 16 و 19 دقیقه بود که در روستای لیلانه سردشت در شمال غرب ایران رویت شد و حداکثر مدت خورشیدگرفتگی در ایران را روستاهای درکی و بلبر در اورامان دارا بودند. ولی علی رغم فراهم بودن شرایط، به ویزه در درکی جهت رصد منجمین و دانشمندان، بهترین مکان رصد، اصفهان تعیین شد و تجمع منجمین به آنجا سوق داده شد. در این مقاله ضمن بررسی مختصر تاریخچه، باورها و اعتقادات در زمینه خورشیدگرفتگی، از طریق بررسی عوامل جغرافیای طبیعی و انسانی بهترین گزینه مکانی جهت رصد کسوف(روستای درکی) نگاهی منتقدانه به انتخاب کزینه اولویت های دیگر داشته ایم. هدف آن است از طریق نقد مکان گزینی محل رصد کسوف فوق و تجربیات حاصله، در آینده برنامه ریزی دقیق تر و علمی تری صورت گیرد و ارزش اوقات طلایی رصدهای استثنایی بهتر تشخیص داده شود.
