افسادفی‌الارض از مفاهیم محل بحث و اختلاف نظر است و تبیین آن در فضای مجازی از مسائل بسیار محسوب می‌شود. هدف مقاله حاضر بررسی مفهوم و مصادیق افسادفی‌الارض در فقه و حقوق کیفری است. مقاله پیش‌رو توصیفی تحلیلی بوده و با استفاده از روش کتابخانه‌ای به بررسی سؤال مورد اشاره پرداخته شده است. یافته‌ها بر این امر دلالت دارد که اساساً در فقه در سرفصل مشخصی به افسادفی‌الارض پرداخته نشده و عمدتاً در بحث درخصوص محاربه، به افسادفی‌الارض اشاره شده است. میان فقها در این زمینه اختلاف نظر وجود دارد: برخی آن را زیر لوای محاربه و برخی دیگر جرمی مستقل قلمداد کرده‌اند. در قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ رویکرد دوم پذیرفته شده است. در فقه امامیه، مواردی چون آتش زدن خانه دیگری، قتل اهل ذمه و کفن دزدی به‌عنوان مصادیق افسادفی‌الارض شناخته شده است. در مذاهب اهل سنت، بسیار کمتر به افسادفی‌الارض پرداخته شده و حاکم اسلامی را در تعیین مصادیق آن صاحب اختیار می‌دانند. ترویج فساد در اجتماع می‌تواند راحت‌تر از قبل از طریق فضای گسترده مجازی صورت پذیرد. پس می‌توان قائل به تحقق افسادفی‌الارض در فضای مجازی بود.
