با مقایسه آموزش زبان عربی با انگلیسی، به این نتیجه می توان دست یافت که در آموزش زبان عربی، چالش های جدی مطرح است و آموزش این زبان، دچار اشکالات فراوانی است تا جایی که، دانش آموختگان این رشته حتی در مقاطع بالاتر از لیسانس، در مهارت های چهارگانه دچار اشکال هستند و نمی توانند به آن چه را که یاد گرفته اند، جامه عمل و کاربرد بپوشانند. بیشتر آنان تنها در درک مطلب و خواندن متن مهارتی به دست آورده و در دیگر مهارت ها از جمله صخن گفتن و نوشتن، دارای ناتوانی نسبی هستند. حال با توجه به این جایگاه رفیع در آموزش این رشته و با توجه به صرف زمانی طولانی (از آغاز دور راهنمایی تا آخر دانشگاه در رشته ادبیات عربی) که حداقل به ده سال می رسد، این سؤال مطرح می شود که چرا، این اشکالات به چشم می خورد و دانش آموختگان این رشته، در مقایسه با رشته ادبیات انگلیسی، پیشرفت نه چندان قابل توجهی اشته اند. در این مقاله، با این رویکرد و با استفاده از شیوه تحلیل محتوا و نیز با تکنیک تحلیل خطا، که یکی از روش های زبانشناسی کاربردی است، تلاش می شود در حوزه نوشتار و انشا نگاری، این ناتوانی موشکافی و تحلیل شود تا بر اساس آن رهنودها و راهکارهایی ارائه گردد.
