از دیدگاه ابن معتز التفات خروج از روند عادی و مرسوم بیان است ؛بطوری که گوینده سبک بیان خود را از مخاطب به متکلم یا غایب و بالعکس تغییر می دهد. کاربرد التفات با این تعریف در قرآن کریم بسیار متنوع است. در مقاله حاضر با بررسی آیات مربوط به مؤمنان و کافران، نمونه هایی از التفات به کار رفته در این آیات، نوع، اهداف، میزان و نحوهٔ تأثیر آن در انتقال معنا مورد تحلیل قرار گرفته است و با استفاده از روش مطالعاتی کتابخانه ای و داده های قرآنی در آیات مرتبط با مؤمنان و کافران تأثیر این فن بیانی در القاء و دریافت معنا از جانب گوینده و شنونده با توجه به تفاسیر معتبر بررسی شده است.
