شعر نو در ادبیات عربی و فارسی در سده‌ی پیشین شکل‌گرفت و شکل‌گرفتن آن، عوامل مختلفی تأثیر داشته و دارای ویژگی‌های خاص است. نازک الملائکه و نیما یوشیج دو شاعر آوانگارد و نظریه‌پرداز به عنوان بنیانگذاران شعر نو عربی و فارسی، در آثار خود به عوامل شکل‌گیری شعر نو و ویژگی‌های آن پرداخته‌اند. در این پژوهش، به روش توصیفی تطبیقی و با تبیین آراء و تحلیل نمونه‌هایی از اشعار آنها، به منظور به دست دادن مهترین ویژگی‌های شعر نو عربی و فارسی و عوامل شکل-گیری آن، دیدگاه‌های نازک الملائکه و نیما یوشیج را بررسی نموده است. از مهم‌ترین نتایج پژوهش آن است که نازک الملائکه در بررسی‌های خود بیشتر بر مباحث عروضی و وزن شعر نو تأکید دارد نیما یوشیج اما بیشتر بر ساختار و تلاش برای توصیفی شدن و ابژکتیو بودن شعر تأکید دارد. در زمینه‌ی شکل‌گیری شعر نو، نازک الملائکه آن را پدیده‌ای مستقل و دور از تقلید از شعر غربی می‌داند و شکل‌گیری آن را نتیجه تقابل با سنت و تلاش فردی شاعر می‌داند، اما نیما یوشیج بر تأثیرپذیری هنر و ادبیات از غرب تأکید می‌کند و شکل‌گیری شعر نو را عملی جمعی می‌داند. از ویژگی‌های شعر نو که دو ناقد بر آن توافق دارند؛ وجود وزن و گاه قافیه، اهمیت موضوع انتخابی برای شعر، ارتباط شعر با زندگی و جامعه، وجود ابهام و رمز در شعر نو است. ویژگی‌هایی که دو ناقد در آن اختلاف دارند، استفاده از زبان رسمی و واژگان عامیانه، چگونگی کاربرد اختیاری قافیه و برتری دادن محتوا بر شکل در شعر نو است. مسائلی که تنها مورد توجه نازک الملائکه بوده، ساختار صحیح شعر، جزئیات وزن و موسیقی و تکرار است. مسائلی هم که تنها مورد توجه نیما یوشیج بوده است، ارتباط ساختار و زبان شعر با مخاطب، توصفی و ابژکتیو یا سوبژکتیو بودن شعر است.
