مدرنیسم در پی تحولات و پیشرفت علوم و فناوری در کشورهای اروپایی نشأت یافت که به تدریج بر ادبیات و نگرش ادبی نیز تأثیرگذار بود. پس از مدرنیت کشورهای جهان اول، جوامع عربی نیز در معرض نوگرایی قرار گرفتند که مرهون عامل مهم ارتباط شرق با غرب طیِ اقدامات علمی و فرهنگی اروپاییانی بود که پس از جنگ های جهانی در جهان عرب انجام داده بودند. جریان های متعددی ادبیات عربی را در طول تاریخ دستخوش تغییرات نموده است. در اواخر قرن نوزدهم، به موازات تحولات فرهنگی و اجتماعی، گرایش های جدیدی در افکار و نگرش ادبا نسبت به جهان پیرامون خود احساس شد و تلنگر عظیمی در راستای تجدد ادبیات بود. ادبیات مهجر از جریان های ادبی دوره معاصر بود که تاثیر والایی در تحول ادب عربی داشته است. امین الریحانی (1940-1876) از شخصیت های ادبی مهجر شمالی و از پیشگامان نوگرایی در ادبیات معاصر عربی بود که اشعار خود را در قالب جدید «شعر منثور» سرود. مضامین شعری وی نیز بر اساس مقتضیات زمان گزینش شده است. در این پژوهش، بررسی نوآوری های شعری امین الریحانی براساس روش توصیفی- تحلیلی استکه با توجه به نتایج پژوهش، موارد تجددگرایی شعر او: سبک ادبی مستقل، بینامتنیت، اسلوب تکرار، بکارگیری نماد و اسطوره، انعکاس مسائل انسانی و اجتماعی از جمله: دعوت به جهاد، گریز از جهل، تعصب، مبارزه با استکبار و آزادی خواهی و... است.
