حمل مواد مغذی توسط روان آب به شکل های مختلف محلول، ذرّه ای ، آلی و معدنی به خروجی آبخیز یا سطوح اساس، یکی از مهم ترین دلایل کاهش کیفیت سامانه های آبی است. در دهه های اخیر، مقادیر زیاد مواد مغذی در رودخانه های حوزه های آبخیز کشاورزی، به یکی از مشکلات محیط زیستی جهان تبدیل شده است (Blanco و همکاران، 2010). غلظت های بالای مواد مغذی در آب های سطحی نقش مهمی در افزایش جلبک ها و در نتیجه غنی شدگی دارد (Jarvie و همکاران 2005). آگاهی از میزان آورد روان آب، رسوب معلق و مواد مغذی، درک فرآیند حمل و تغییرات زمانی و مکانی آن ها برای انجام اقدامات حفاظتی/ اصلاحی مؤثر امری ضروری است. لذا در این پژوهش با برداشت نمونه های ساعتی در رگبارها و نمونه های روزانه رواناب و رسوب از فروردین 1390 تا اردیبهشت 1391، ضمن بررسی تغییرات زمانی و مکانی آورد روان آب، رسوب معلق و مواد مغذی ورودی قزلچه سو به دریاچه زریبار در استان کردستان، مقادیر آورد رواناب، رسوب و آلاینده های ذره ای و محلول آن به دریاچه بررسی شد. در مجموع آورد سالانه جریان، رسوب معلق و مواد مغذی محلول و ذرّه ای از تمام ورودیها به دریاچه به ترتیب 9/9 میلیون مترمکعب، 734، 71 و 5 تن بود. از بین ورودیهای مختلف، بیش ترین آورد روان آب، نیترات، اورتوفسفات ذرّه ای و نیتروژن کجلدالی رسوب معلق از بخش شمالی حوزه آبخیز بود.
