1403/02/11
شیرکو ابراهیمی محمدی

شیرکو ابراهیمی محمدی

مرتبه علمی: استادیار
ارکید:
تحصیلات: دکترای تخصصی
اسکاپوس: 456892
دانشکده: دانشکده منابع طبیعی
نشانی:
تلفن: 08733627721

مشخصات پژوهش

عنوان
با یوچار (تولید، ویژگیها و کاربردها)
نوع پژوهش
سخنرانی
کلیدواژه‌ها
بایوچار، مکمل خاک، حاصلخیزی، ذغال زیستی، بیوماس
سال 1398
پژوهشگران شیرکو ابراهیمی محمدی

چکیده

حدود 2500 سال پیش، قبایل بومی مناطق آمازون با سوزاندن ضایعات کشاورزی و پوشاندن آنها با خاک (شرایط بی هوازی) و اضافه کردن آن به خاک برای افزایش حاصلخیزی اراضی بایر استفاده کردند. آنان خاکهای حاصلخیز شده با ذغال زیستی را Tera Preta نامیدند. اکنون به این ماده بایوچار گفته میشود. بایوچار در اصل محصول جانبی گرماکافت مواد آلی است که به عنوان یک مخزن شیمیایی و بیولوژیکی پایدار کربن در خاک در نظر گرفته میشود. این ماده به علت سرعت تجزیه پایین نسبت به سایر مواد آلی و سوختن در شرایط بی هوازی ظرفیت بالایی برای کاهش گازهای گلخانه ای از قبیلCO2 و CH4 دارد. یکی از مزایای بیوچار، مدیریت ضایعات کشاورزی است. گسترش کشاورزی ارگانیک از یک سو و آلودگی های جوی از سوی دیگر باعث شده تا استفاده از این ترکیب در دنیا روز به روز افزایش پیدا کند. در ژاپن هم از این تکنیک (استفاده از نیم سوخته ضایعات کشاورزی استفاده می شده و در سالهای گذشته احیا گردیده است. کشورهای دیگر هم کم کم به کاربرد این روش سنتی و مؤثر علاقه مند می شوند و استفاده از بیوچار به روشی احیا شده از دوران قدیم برای کشاورزی در آینده تبدیل می شود. بایوچار یک ترکیب آلی پایدار است که از پیرولیز یا گرماکافت انواع زیست توده بدست می آید. گرماکافت عبارت است از سوختن زیست توده در شرایط بی هوازی یا کم هوازی. در طی این فرآیند، ماده آلی ناپایدار به یک ماده آلی نسبتا پایدار تبدیل می شود. بایوچار حاصلخیزی خاک را در پی داشته و توانایی رشد محصولات بدون استفاده از کردها را در خاک ایجاد می نماید. در طی فرآیند تبدیل ماده آلی به بایوچار، حدود 50 درصد کربن فعال ذخیره شده در بافتهای گیاهی به منبعی از کربن آلی تبدیل می گردد. در حالی که تثبیت کربن در اثر سوختن معمولی حدود 3 درصد و در اثر تجزیه بیولوژیکی کمتر از 20 درصد گزارش شده است. از کاربردهای عمده بایوچار در خاک به عنوان اصلاح کننده خاک، افزایش ظرفیت تبادل کاتیونی خاک، بهبود خواص فیزیکی خاک مانند ساختمان، جرم مخصوص، تهویه و ظرفیت نگهداری آب و تأثیر بر تولید، حاصلخیزی، چرخه عناصر در خاک و همچنین کاهش شستشوی عناصر غذایی است. بایوچار دارای پتانسیل کمک به بازیافت مواد مغذی، تهویه خاک، مدیریت سیستم پسماند و عاملی بلند مدت برای ترسیب اقتصادی و مطمئن کربن است. بایوچار ماده ای متخلخل با سطح ویژه بالاست که می تواند اثرات معنی داری بر رطوبت خاک و پویایی عناصر غذایی داشته باشد.