شیرکو ابراهیمی محمدی

در این مطالعه با جمع آوری داده های مربوط به میزان بهره برداری از 848 چاه اطراف دریاچه زریبار در استان کردستان اقدام به بررسی و مقایسه روشهای آبیاری نشتی و غرقابی در میزان آب مصرفی برای تولید محصولات مشابه در یک هکتار زمین کشاورزی شد. جهت مقایسه میزان بهره برداری محصولات مختلف علاوه بر ترسیم نمودارها، نرمال بودن توزیع داده ها با آزمون کلموگروف اسمیرنوف بررسی و بعلت غیرنرمال بودن توزیع داده ها، با روش آماری من ویتنی میانگین برداشت ویژه از منابع آب زیرزمینی دو روش نشتی و غرقابی مقایسه شد. در محدوده مورد مطالعه تعداد 280 حلقه چاه جهت آبیاری 7/424 هکتار زمین زراعی به روش غرقابی و تعداد 568 حلقه چاه جهت آبیاری 75/651 هکتار زمین زراعی به روش نشتی وجود دارد. یعنی در منطقه مورد مطالعه، برای آبیاری هر 51/1 هکتار زمین زراعی به روش غرقابی، یک چاه و برای هر 15/1 هکتار زمین زراعی به روش نشتی یک چاه حفر گردیده است. بیشترین و کمترین میانگین برداشت آب از چاهها در روش آبیاری غرقابی به ترتیب مربوط به کشت گندم و صیفی جات با میانگین 5/3090 و 3/2166 مترمکعب آب در سال برای یک هکتار و در روش نشتی بیشترین و کمترین میانگین برداشت آب از چاهها به ترتیب مربوط به توتون و گندم با میانگین 1/3414 و 4/1181 مترمکعب آب در سال برای یک هکتار است. همچنین نتایج آزمون من ویتنی حاکی از اختلاف معنی دار میزان آب برداشت شده از چاهها برای آبیاری باغ با sig=0.143، جو با sig=0.386، صیفی جات با sig=0.640، گندم با sig=0.762 و یونجه با sig=913 در دو روش آبیاری نشتی و غرقابی بود.