1403/02/16
شمس الدین احمدی

شمس الدین احمدی

مرتبه علمی: دانشیار
ارکید: 0000-0003-0300-3226
تحصیلات: دکترای تخصصی
اسکاپوس: 12141695900
دانشکده: دانشکده علوم پایه
نشانی: سنندج، دانشگاه کردستان، دانشکده علوم پایه، گروه علوم زیستی
تلفن: 08733664600 (2510)

مشخصات پژوهش

عنوان
اثر آلفا-پاینن بر عامل رشد عصبی مشتق از مغز و گیرنده تیروزین کینازی نوع B در هیپوکامپ مدل صرع لوب گیجگاهی القاشده با کاینیک اسید در رت
نوع پژوهش
پایان نامه
کلیدواژه‌ها
صرع لوب گیجگاهی، هیپوکامپ، اثر ضد صرعی، آلفا-پاینن، فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز، گیرنده تیروزین کینازی نوع B
سال 1402
پژوهشگران احسان فتاحی(دانشجو)، شمس الدین احمدی(استاد راهنما)، پرستو مردانی(استاد مشاور)

چکیده

صرع لوب گیجگاهی شایع ترین صرع کانونی در بالغین است که براثر پیدایش کانون‌های فعالیت مکرر و تشنجی نورون‌ها در هیپوکامپ و آمیگدال رخ می‌دهد. عوامل رشد عصبی از جمله عامل رشد عصبی مشتق از مغز (BDNF) و گیرنده آن به نام گیرنده تیروزین کینازی نوع B (TrkB) نقش مهمی در بیماری‌زایی صرع و اختلالات همراه آن نظیر حافظه و یادگیری ایفا می‌کنند. آلفا-پاینن یک مونوترپن است که در درختانی مانند مخروطیان، لیمو و پسته وحشی به وفور وجود دارد و اثرات حفاظت کننده عصبی را در برخی از مدل‌های آزمایشگاهی مانند آلزایمر و پارکینسون برای آن گزارش کرده‌اند. هدف از این مطالعه بررسی اثرات تیمار با آلفا پایین به مدت 19 روز بر رفتارهای صرعی و بیان BDNF و گیرنده TrkB در مدل آزمایشگاهی صرع لوب گیجگاهی القا شده با کاینیک اسید در رت بود. 40 سر رت بالغ به پنج گروه کنترل، شم + دی متیل سولفوکساید، شم + آلفا-پاینن 50 میلی‌گرم بر کیلوگرم، گروه مدل صرع + دی متیل سولفوکساید و گروه مدل صرع + تیمار با آلفا-پاینن تقسیم شدند. سطوح فاکتورهای BDNF و TrkB به روش وسترن بلات در بافت هیپوکامپ اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که در گرو مدل صرع القا شده با اسید کاینیک رفتارهای صرعی ایجاد شد اما تیمار با آلفا-پاینن موج کاهش معناداری در شدت و شروع تشنجات و مدت زمان تشنجات تونیک-کلونیک شد. همچنین، در گروه مدل صرع میزان بیان BDNF و گیرنده TrkB کاهش معناداری را نسبت به گروه کنترل نشان داد اما تیمار با آلفا-پاینن، افزایش معناداری در سطوح BDNF و TrkB در مقایسه با گروه صرعی القا نمود.می‌توان نتیجه‌گیری نمود که تیمار با آلفا-پاینن خواص ضدتشنجی و حفاظت کننده عصبی قابل ملاحظه‌ای را از طریق افزایش سطوح عامل رشد عصبی BDNF و گیرنده آن در مدل صرع لوب گیجگاهی القا شده با کاینیک اسید اعمال می‌نماید.