1403/02/16
شمس الدین احمدی

شمس الدین احمدی

مرتبه علمی: دانشیار
ارکید: 0000-0003-0300-3226
تحصیلات: دکترای تخصصی
اسکاپوس: 12141695900
دانشکده: دانشکده علوم پایه
نشانی: سنندج، دانشگاه کردستان، دانشکده علوم پایه، گروه علوم زیستی
تلفن: 08733664600 (2510)

مشخصات پژوهش

عنوان
تغییرات بیان گیرنده های GABA در مغز موش بزرگ آزمایشگاهی پس از القای تحمل به مورفین و ترک آن
نوع پژوهش
پایان نامه
کلیدواژه‌ها
وابستگی به مورفین، سندرم ترک دارو، گیرنده های GABA ، بیان ژن، استریاتوم، قشر مخچه
سال 1400
پژوهشگران زهرا کاظمی(دانشجو)، شمس الدین احمدی(استاد راهنما)

چکیده

گاما آمینوبوتیریک اسید یا GABA یک انتقال دهنده ی عصبی مهاری است که موجب کاهش فعالیت سلول های عصبی می شود. تغییرات در میزان گیرنده های GABA در مغز باعث عدم تعادل بین سیگنال های تحریکی و مهاری می شود. مورفین می تواند با اثر بر گیرنده های خود بر روی نورن های ترشح کننده GABA مسیرهای عصبی پاداش و کنترل کننده درد در سیستم عصبی مرکزی تح تاثیر قرار می دهد. هدف از این مطالعه بررسی تغییرات بیان ژن گیرنده های GABA پس القای تحمل و وابستگی و نیز پس از دوره ترک مورفین بود. در این مطالعه از موش بزرگ آزمایشگاهی جنس نر از نژاد ویستار استفاده شد که در دو گروه آزمایشگاهی کنترل و تیمار تقسیم شدند. گروه کنترل و تیمار، به ترتیب سالین و مورفین را روزانه دو بار به مدت ده روز دریافت کردند و سپس 30 روز دوره ترک دارو اعمال شد. القای تحمل به مورفین با آزمون صفحه داغ در روز اول و دهم بررسی شد و میزان بازگشت اثر ضددردی دارو در 30 روز پس از ترک نیز دوباره بررسی شد. وابستگی به مورفین در روز دهم با تزریق نالوکسان و بررسی علائم رفتاری ترک دارو بررسی گردید. برای بررسی بیان ژن پس از القای تحمل و وابستگی به مورفین، در دو گروه کنترل و تیمار شده با مورفین، مغز هر رت در روز دهم تزریق ها استخراج گردید و نواحی استریاتوم و قشر مخچه جداسازی شد. برای بررسی بیان ژن پس از دوره ترک، در دو گروه دیگر پس از ده روز تزرق دارو، به مدت 30 روز دوره ترک اعمال شد و نواحی مغزی در این رت ها در روز 30 ام ترک استخراج شد. بیان ژن به کمک روش Real-Time PCR بررسی گردید. بر اساس نتایج به دست آمده، القای تحمل به مورفین و بازگشت اثرات ضد دردی آن با آزمون صفحه داغ و القای وابستگی به مورفین با آزمون ترک نالوکسان تایید شد. نتایج بیان ژن نشان داد که بیان زیر واحد GABRB2 در استریاتوم پس از القای تحمل و وابستگی و نیز پس از دوره ترک دارو افزایش معناداری نسبت به گروه کنترل نشان داد اما بر خلاف آن بیان زیرواحد GABRG2 کاهش معناداری داشت. نتایج بیان ژن در قشر مخچه نشان داد که بیان زیرواحدهای GABRB2 و GABRG2 پس از وابستگی به مورفین افزایش معناداری پیدا می کند اما پس از دوره ترک به طور معنادری نسبت به گروه کنترل کاهش نشان می دهد. بر اساس نتایج به دست آمده می توان نتیجه گیری نمود که تغییر در بیان گیرنده های GABA در استریاتوم و قشر مخچه در القای تحمل و وابستگی به مورفین و نیز در علائم رفتاری پس از دوره ترک نقش دارند.