شمس الدین احمدی

اعتیاد یک بیماری مغزی مزمن و پیشرونده است که باعث تغییرات پیچیده ی مغزی در بلند-مدت می شود. مورفین که به عنوان یک ضد درد در مراکز پزشکی مورد استفاده قرار می گیرد، از جمله ی داروهایی است که روی گیرنده های کانابینوئیدی در سیستم عصبی مرکزی و سیستم ایمنی بدن تاثیر می گذارد. استفاده مزمن مورفین به عنوان محرکی برای تغییرات بیان ژن، از-جمله تغییر در بیان گیرندها ی کانابینوئیدی وهمچنین عوامل التهابی می باشد. در این مطالعه از رت های نر نژاد ویستار، با وزن 300-250 گرم استفاده شد که در دو گروه آزمایشی کنترل (دریافت کننده سالین) و گروه تیمار ( دریافت کننده مورفین) تقسیم شدند. مدل حیوانی تحمل به مورفین با تزریق مورفین (10 میلی گرم بر کیلوگرم) در طول هشت روز متوالی ایجاد شد. در روز های اول و هشتم دوره تزریق ها آزمون صفحه داغ انجام شد. در روز هشتم مغز رت ها خارج و نواحی مغزمیانی و استریاتوم روی یخ جداسازی شدند. نتایج آزمون صفحه داغ، القای تحمل به خاصیت ضددردی مورفین را پس از هشت روز تایید نمود. بررسی نتایج RT-PCR در ناحیه ی استریاتوم، افزایش بیان ژن های IL1، IL6، FOS و کاهش معنادار بیان ژن های IL1R، CB1R، CB2R، CaMKIIα و NOS را در اثر تزریق مکرر مورفین نشان داد. همچنین کاهش بیان ژن های IL1R، IL6R و CB2R در مغزمیانی مشاهده شد. به علاوه، بیان PKCγ و CERB در هر دو ناحیه و CaMKIIα، NOS و FOS در مغز میانی تغییری نکردند. این نتایج نشان می دهند ممکن است تغییرات بیان سایتوکاین های التهابی، گیرنده های سایتوکاینی و گیرنده های کانابینوئیدی در استریاتوم و مغزمیانی در مکانیسم های القای تحمل به مورفین نقش داشته باشند.