سعید قائینی

هدف این تحقیق بررسی تأثیر 8 هفته تمرین هوازی توأم با موسیقی بر کیفیت زندگی زنان دیابتی نوع دو بود. نمونه ی آماری این پژوهش را 20 زن دیابتی (میانگین سنی 5±42) عضو کلنیک دیابت شهرستان ایذه و فاقد بیماری خاص دیگری بودند. آزمودنی هایی که قادر به انجام فعالیت بدنی این تحقیق بودند به طور تصادفی در دو گروه تجربی1 (10نفر) و 2 (10نفر) قرارگرفتند. گروه تجربی1 فقط تمرینات هوازی، و گروه تجربی2 تمرینات هوازی همراه با موسیقی را انجام دادند. همه ی آزمودنی ها قبل و بعد از تمرینات پرسش نامه کیفیت زندگی (SF – 36) را تکمیل کردند. گروه های تجربی هفته ای 3 جلسه و به مدت 8 هفته، در تمرینات هوازی شرکت نمودند. تمرینات شامل سه بخش: گرم کردن (10 دقیقه)، اجرای تمرین هوازی بخش اصلی تمرین و در پایان برگشت به حالت اولیه (10 دقیقه) بود که ضمن اجرای هر سه بخش موسیقی پخش شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss نسخه 16 استفاده شد. از آزمون کولموگروف-اسمیرونف برای بررسی توزیع طبیعی داده ها و آزمون های t همبسته برای تعیین میزان تفاوت درون گروهی و t مستقل برای تعیین میزان تفاوت دو گروه استفاده شد. سطح معناداری در این تحقیق 05/0 در نظر گرفته شد و نتایج آزمون t همبسته تاثیر 8 هفته تمرین هوازی با و بدون موسیقی بر کیفت زندگی زنان دیابتی نوع دو را مثبت معنی دار نشان داد. هم چنین نتایج t مستقل نشان داد بین اثرات 8 هفته تمرین هوازی و تمرین هوازی توام با موسیقی بر کیفیت زندگی زنان دیابتی نوع 2 تفاوت معنی داری وجود دارد. بنابراین به بیماران دیابتی توصیه می شود تمرینات هوازی را توأم با موسیقی انجام دهند.