هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر نقدینگی بر سودآوری شرکت خودرو سازی ایران خودرو می باشد. برای این منظور از داده های سری زمانی برای سالهای منتهی به 1367-1390 با بکارگیری روش آزمون کرانه ها و خود رگرسیونی با وقفه های توزیعی (ARDL) استفاده شده است. در این مطالعه علاوه بر شاخص های سنتی و قدیمی نقدینگی نظیر نسبت آنی و نسبت جاری، از شاخص های جدید و نوین آن شامل شاخص فراگیر نقدینگی، شاخص تطبیق سر رسید، شاخص مانده نقدی خالص و نهایتا شاخص دوره تبدیل وجه نقد تعدیل نشده استفاده شده است. همچنین در این راستا از سایر متغیرهای کنترلی مؤثر بر سودآوری از قبیل اهرم مالی و تولید ناخالص داخلی استفاده شده است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که استفاده از شاخص های جدید و نوین نقدینگی، شاخص های مناسب تری برای بررسی ارتباط بین نقدینگی و سودآوری است. با توجه به استفاده از میانگین وزنی و دوره مطالبات و دوره بدهی های جاری و نیز توجه به مانده وجه نقد و اوراق بهادار و دوره تبدیل وجه نقد در محاسبه شاخص های جدید نسبت به شاخصهای سنتی پیشنهاد می شود که در مطالعات تجربی از شاخص های جدید نقدینگی نسبت به شاخص های سنتی استفاده شود.
