بر اساس ادبیات اخیر، توسعه ی تجارت درون صنعت، تخصیص دوباره مازاد شغلی را به شکل درون صنعت افزایش و متعاقباً هزینه های تعدیل در بازار کار را کاهش می دهد. مطالعه ی حاضر بر اساس مدل لاولی و نلسون (2002) به آزمون این فرضیه می پردازد که تجارت درون صنعت حاشیه ای بر تخصیص دوباره مازاد شغلی صنایع کارخانه ای ایران اثر مثبت دارد. برای این منظور، مدل داده های تابلویی برای صنایع کارخانه ای ایران در سطح تجمیع 3 رقم طبقه بندی ISIC طی دوره ی زمانی 85-1381 استفاده شده است. بر اساس یافته های تحقیق، توسعه ی تجارت درون صنعت حاشیه ای تخصیص دوباره مازاد شغلی درون صنعت را افزایش می دهد که این موضوع احتمالاً سبب کاهش هزینه های تعدیل در بازار کار صنعتی می شود. بر این اساس، پیشنهاد می شود دولت برای کنترل و کاهش هزینه های تعدیل ناشی از توسعه تجارت خارجی و آزادسازی تجاری، توجه بیش تری به تجارت درون صنعت داشته باشد.
