هدف اصلی این پژوهش بررسی میزان تأثیر شوک های اقتصادی و غیراقتصادی بر شاخص سهولت کسب وکار در 20 کشور عضو منطقه منا با تأکید بر کشور ایران طی سال های 2010 تا 2020 است، برای رسیدن به این هدف از روش داده های ترکیبی پویا (GMM) و شاخص سهولت کسب وکار (DB) به عنوان متغیر وابسته و از شاخص های ریسک مالی (FR) ، ریسک اقتصادی (ER) و ریسک سیاسی (PR) به عنوان متغیرهای مستقل استفاده شده است، همچنین از متغیرهایی همچون؛ تولید ناخالص داخلی سرانه، نرخ تورم، نرخ ارز، هزینه های راه اندازی کسب وکار و میزان سرمایه گذاری مستقیم خارجی به عنوان متغیرهای کنترلی بهره گرفته شده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که ریسک های مالی، اقتصادی و سیاسی دارای تأثیر منفی از نظر اثر بر شاخص انجام کسب وکار هستند همچنین هزینه راه اندازی کسب وکار و تورم دارای اثر منفی و متغیرهای وقفه اول شاخص سهولت کسب وکار، سرمایه گذاری مستقیم خارجی، تولید ناخالص داخلی سرانه دارای اثر مثبت بر شاخص انجام کسب وکار هستند. ازاین رو به سیاست گذاران پیشنهاد می گردد که مدیریت ریسک یعنی مدیریت نا اطمینانی که شامل فعالیت های شناسایی، ارزیابی، پایش و کاهش تأثیر ریسک ها بر یک سازمان یا کسب وکار می شود را در اولویت قرار دهند.