پژوهش حاضر با هدف تدوین مدل علی اضطراب اجتماعی دانش آموزان با اختلال یادگیری خاص براساس تنظیم هیجان و خودکارآمدی ادراکشده با در نظر گرفتن نقش میانجی هوش هیجانی و طرحوارههای ناسازگار اولیه انجام شد. جامعه آماری این پژوهش را همهی دانشآموزان با اختلال یادگیری خاص مراجعهکننده به مراکز اختلال یادگیری تحتنظر آموزشوپرورش شهر سنندج در سال تحصیلی 1402-1401 تشکیل دادند. نمونه پژوهش شامل 360دانشآموز 8-12ساله (174دختر، 186پسر) با اختلال یادگیری خاص بود که به صورت نمونهگیری هدفمند، با توجه به پذیرش اولیا و مربیان دانشآموزان جهت شرکت در پژوهش، از میان جامعه آماری انتخاب شد. در این پژوهش از مقیاسهای، نسخه خودگزارشی مقیاس اضطراب اجتماعی لیبوویتز برای کودکان و نوجوانان(LSAS-CA-SR)، سیاههی تنظیم هیجان(ERC)، پرسشنامه هوش هیجانی صفت-کودکان (TEIQue-CF)، پرسشنامه خودکارآمدی کودکان (SEQ-C) و پرسشنامه طرحواره کودکان (SIC) استفاده شد. بعد از جمعآوری پرسشنامهها، با استفاده از مدلیابی معادلات ساختاری و تحلیل مسیر از طریق نرمافزار SPSS 24 و Lisrel 8.8 تجزیه و تحلیل بر روی دادههای خام انجام گرفت. شاخصهای برازش مدل تایید شد. براساس نتایجی که به دست آمد متغیرهای تنظیم هیجان، خودکارآمدی ادارکشده، هوش هیجانی و طرحوارههای ناسازگار اولیه بر اضطراب اجتماعی دانشآموزان با اختلال یادگیری خاص اثر مستقیم دارد. اضطراب اجتماعی دانشآموزان دارای اختلال یادگیری خاص با میانجیگری هوش هیجانی و طرحوارههای ناسازگار اولیه با تنظیم هیجان رابطه معنیداری دارد، همچنین، اضطراب اجتماعی دانشآموزان با اختلال یادگیری خاص با میانجیگری هوش هیجانی و طرحوارههای ناسازگار اولیه با خودکارآمدی ادارکشده رابطه معنیداری دارد (01/0>P). بنابراین توصیه میشود مربیان و متخصصین در جهت کاهش اضطراباجتماعی دانشآموزان با اختلال یادگیری خاص برنامههای آموزشی برای افزایش راهبردهای تنظیم هیجان سازگارانه ،افزایش احساس خودکارآمدی ادراکشده و تقویت هوش هیجانی آنها تدوین نمایند. همچنین با اتخاذ راهکارهای مناسب و آموزش به والدین طرحوارههای ناسازگار اولیه دانشآموزان با اختلال یادگیری خاص را به حداقل برسانند.