ساناز عینی

درگیر شدن در تعارض و اختلافات زناشویی در دوران پر تنیدگی بارداری، دارای اثرات فراوانی است که می­توان با گسترش بهزیستی روان شناختی زنان باردار، آن ها را در برابر تنش­های روانی پایدار کرد، ازاین روی هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر تعارض زناشویی بر نگرانی­های دوران بارداری با نقش میانجی گر بهزیستی روان شناختی بود. پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری همه زنان باردار 18-40 ساله مراجعه­کننده به دفتر پزشک کارآزمودگان زنان و زایمان، بیمارستان­ها و مراکز بهداشت شهر مشهد در نیمه نخست سال 99-98 بود؛ نمونه آماری شمار 150 زن باردار است که به روش نمونه­گیری در دسترس و بر پایه جدول مورگان انتخاب شده و موردبررسی قرار گرفتند. برای جمع­آوری داده­ها از پرسشنامه استاندارد تعارضات زناشویی بازنگری شده- 54 پرسشی (1388)، پرسشنامه نگرانی­های دوره بارداری (آلدرسی و لین، 2011) و همچنین پرسشنامه بهزیستی روان شناختی (ریف، 2002) استفاده شد. داده­های جمع آوری شده، با به کارگیری مدل­یابی معادلات ساختاری (SEM) به وسیله نرم افزار Spss23 و Lisrel 8.8 تجزیه وتحلیل شد. نتایج نشان داد با توجه مقادیر ضریب مسیر و T، تعارض زناشویی بر نگرانی دوران بارداری اثر مستقیم و معنادار دارد (68/0 و 48/7=T)؛ به عبارت دیگر هرچقدر تعارض زناشویی بالا رود نگرانی هم بالا می­رود (01/0>P). از سویی نتایج پژوهش نشان­ داد تعارض با بهزیستی روان شناختی اثر معکوس دارد (69/0- و 82/7-=T)؛ یعنی هرچقدر تعارض بالا رود بهزیستی روان شناختی پایین می­آید. با توجه به نتایج پژوهش می­توان گفت که تعارض زناشویی افزون بر اینکه می­تواند عامل خطری برای نگرانی­های دوران بارداری باشند، می­تواند از راه بهزیستی روان شناختی اثر غیرمستقیمی بر تراز نگرانی­های دوران بارداری بگذارد.