هدف: پژوهش حاضر با هدف تدوین معادلات ساختاری سازگاری اجتماعی دانش آموزان با اختلال یادگیری ویژه بر اساس ناگویی هیجانی و باورهای فراشناخت با میانجی گری حمایت اجتماعی ادراک شده انجام شد. روش ها: این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی، تعداد 210 نفر به عنوان نمونۀ هدفمند از بین کلیه دانش آموزان دختر و پسر 10 تا 14 سال با اختلال یادگیری ویژه شهر تبریز در سال 1398 انتخاب شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه سازگاری اجتماعی بل، مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو، پرسشنامه باورهای فراشناختی ولز و پرسشنامه حمایت اجتماعی ادراک شده زیمت و همکاران استفاده شد. داده های جمع آوری شده نیز با استفاده از تحلیل همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری به وسیله نرم افزار Lisrel8.8 تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان دادند که ناگویی هیجانی و باورهای فراشناختی اثر منفی و حمایت اجتماعی ادراک شده اثر مثبت و معنی دار بر سازگاری اجتماعی دارند. همچنین ناگویی هیجانی و باورهای فراشناختی علاوه بر اثر مستقیم، به طور غیرمستقیم و از طریق میانجی گری حمایت اجتماعی ادراک شده نیز بر سازگاری اجتماعی دانش آموزان با ناتوانی یادگیری ویژه اثرگذار است؛ که با توجه به مقدار آماره VAF مشاهده گردید که 31/5 درصد از تأثیر ناگویی هیجانی بر سازگاری اجتماعی، 20/9 درصد از تأثیر باورهای فراشناختی بر سازگاری اجتماعی از طریق حمایت اجتماعی ادراک شده می تواند تبیین گردد. نتیجه گیری: با توجه به پیامدهایی که ناتوانی یادگیری به دنبال خود دارد و تأثیرات گسترده آن بر روند زندگی فردی و اجتماعی دانش آموزان، پیشنهاد می شود برنامه هایی در جهت ارتقای هیجاناتت و باورهای فراشناختی مناسب و گسترش حمایت اجتماعی در بین دانش آموزان دچار ناتوان یادگیری اجرا شود.
