پژوهش حاضر باهدف برازش مدل علی اختلالات درونیسازی و برونسازی در دانشآموزان نوجوان براساس تعارض خانواده، سبکهای فرزندپروری با نقش میانجی سرشت عاطفی-هیجانی انجام شد. این پژوهش توصیفی و از نوع معادلات ساختاری بود. جامعه آماری این پژوهش شامل 350 دانشآموز نوجوان 12 تا 18 ساله شهرستان دیواندره در سال تحصیلی 1402-1403 بود که از طریق نمونهگیری خوشهای انتخاب شد. جهت جمعآوری دادهها از، پرسشنامههای مشکلات رفتاری کودک آخنباخ (Achenbach & Edelbrock, 1991)، مقیاس سرشت ترکیبی عاطفی و هیجانی (Lara et al., 2012)، پرسشنامه شیوههای فرزندپروری بامریند (Bamrind,1972)و پرسشنامه ارزیابی انطباقپذیری و همبستگی خانواده(Olsonm1985) استفاده شد. برارزش این مدل داده ها از طریق ضریب همبستگی و معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار SPSS27 و Amos24 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. NFI , CFI به ترتیب در این مدل برابر 666/0 و 707/0 هستند. و باتوجهبه اینکه مقدار های 9/0 و بالاتر قابل پذیرش است، این مقادیر قابل پذیرش نیستندRMSEA . مقدار مناسب ان کمتر از 08/0می باشد که باتوجهبه مقدار به دست امده در این پژوهش 105/0 دارای برارش خوبی نیست.GFI در پژوهش ما 725/0 نشان از برارزش مناسب نیست. در تحلیلهای صورتگرفته پایینبودن برارزش مدل به دلیل پایینبودن حجم نمونه است. باتوجهبه تعداد زیاد متغیرها در این پژوهش برای بهدستآوردن برازش مناسب باید حجم نمونه را افزایش دهیم. و در آخر میزان X2 یا خی دو 335 بوده است که نشان از معناداری این مدل است. شاخص های برارزش مدل تایید شد. یافتهها نشان داد که تعارض خانواده، سبکهای فرزندپروری مستبدانه و سهلانگارانه و سرشت عاطفی-هیجانی منفی با اختلالات درونیسازی و برونسازی ارتباط مثبت و معنیداری دارند (P<0.001)، درحالیکه سبک فرزندپروری مقتدرانه و سرشت عاطفی-هیجانی مثبت با این اختلالات ارتباط منفی و معنیداری دارند. همچنین، سرشت عاطفی-هیجانی نقش واسطهای در رابطه بین تعارض خانواده، سبکهای فرزندپروری و اختلالات درونیسازی و برونسازی ایفا میکند. نتایج این پژوهش نشان میدهد که مداخلات در جهت کاهش تعارض خانواده، ارتقای سبکهای فرزندپروری مقتدرانه و تقویت سرشت عاطفی-هیجانی مثبت میتواند در پیشگیری و درمان اختلالات درونیسازی و برونسازی در دانشآموزان نوجوان مؤثر باشد.
