یک آزمایش گلدانی در طی سال های87 و 88 در گروه زراعت دانشگاه تهران جهت ارزیابی اثر بعضی از کودهای شیمیایی بر روابط گوجه فرنگی و گل جالیز به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار انجام شد. تیمارها شامل کودهای نیترات آمونیوم، فسفات آمونیوم و اوره هر یک در مقادیر 150 و 300 کیلوگرم در هکتار و سولفات آمونیوم در مقادیر 250 و 500 کیلوگرم در هکتار و گلدان شاهد بدون استفاده از کود بود. نتایج نشان داد که خسارت گل جالیز در اثر افزایش سولفات آمونیوم از صفر به 500 کیلوگرم در هکتار، کاهش یافته و متعاقبا وزن خشک کل گوجه فرنگی افزایش یافت. همچنین سولفات آمونیوم نسبت اندام هوایی به ریشه را در گوجه فرنگی افزایش داد. با توجه به نتیجه بدست آمده ممکن است که این کود موجب کاهش تعداد اتصالات گل جالیز به گوجه فرنگی شده باشد. با افزایش وزن خشک کل گوجه فرنگی، نسبت اندام هوایی به ریشه در گوجه فرنگی افزایش یافت. بیشترین وزن خشک کل گوجه فرنگی در نسبت اندام هوایی به ریشه 4/1 اتفاق افتاد، هرچند عملکرد گوجه فرنگی تحت تاثیر این نسبت قرار نگرفت. بطور کل کودهای مورد استفاده در این آزمایش، اثر گل جالیز بر گوجه فرنگی را کاهش دادند و بنابراین می توانند به عنوان جزئی از مدیریت تلفیقی با گل جالیز مورد ملاحظه قرار گیرند.
