به منظور بررسی تفاوت ژنتیکی توده های مختلف جودره در ایران، پژوهشی طی سال های 93-1392 در گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشگاه تهران انجام شد. در این پژوهش 40 توده جمع آوری شده از سراسر کشور با استفاده از 11 نشانگر SSR مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به طور کل نشان داد که تعداد باند های چند شکل از 2 تا 14 باند برای هر آغازگر متغیر بود. به طور متوسط 7 باند و 6/5 باند چند شکل برای همه آغازگرها حاصل شد. از کل واریانس مشاهده شده، در حدود 48 درصد تنوع مشاهده شده مربوط به تنوع بین جمعیت ها و 52 درصد آن مربوط به داخل جمعیت ها است که مقدار تمایز بالای بین جمعیت ها را نشان می دهد. 40 توده مورد بررسی جودره در 5 گروه مختلف قرار گرفتند. گروه الف) شامل توده های استان فارس، گروه ب) شامل توده های یزد، چهارمحال و بختیاری، لرستان، ایلام و یک توده همدان، گروه ج) شامل توده های قزوین، البرز، خمین، قم و خراسان، گروه د) شامل توده های کردستان، آذربایجان غربی، اردبیل و قزوین و گروه هـ) شامل توده های همدان، کردستان و کرمانشاه شد. قرارگیری توده های مناطق نزدیک به هم در یک گروه، ممکن است به دلیل نفوذ این توده ها به داخل همدیگر، از طریق ماشین آلات کشاورزی و یا بذور گیاهان زراعی باشد. همچنین به احتمال زیاد فرضیه انتقال بذر جودره از استان فارس، حداقل به مناطق دوردست مانند کرج و ورامین مردود است. آگاهی از تنوع ژنتیکی این علف هرز، می تواند منجر به پیشرفت برنامه های مدیریتی به منظور کنترل مؤثر این علف هرز مخصوصا در مزارع گندم شود.
