مفهوم اینترنت اشیاء بر اساس دو جزء شکل گرفته است: اشیاء: شامل مجموعه ای از دستگاه های انتهایی با قابلیت حس کردن محیط (حسگرها)، هوش محاسباتی (میکروکنترلرها و بردهای الکترونیکی) و اتصال به شبکه (معمولا فناوری های بی سیم) یک شیء ممکن است که به جای حس کردن محیط، روی آن عملی را انجام دهد (محرک ها) اینترنت: همان زیرساخت اینترنت معمولی هدف نهایی اینترنت اشیاء این است که اشیاء اطراف ما بتوانند با حس کردن محیط پیرامون مان و برقراری ارتباط با یکدیگر و با کاربران محیط بهتری برای ما ایجاد کنند. مثال ها آبیاری گل ها و گیاهان از راه دور تنظیم خودکار روشنایی اتاق پارکینگ هوشمند مراقبت از سالمندان مدیریت آب برای مصارف کشاورزی ...
