اینترنت اشیاء را می توان به عنوان یک شبکه از عناصر فیزیکی در نظر گرفت که توسط حسگرها، شناسه ها، نرم افزار و اتصال به اینترنت قدریت می گیرد. دستگاه های اینترنت اشیاء معمولا از لحاظ توان محاسباتی، ذخیره سازی و منبع انرژی دارای محدودیت های جدی هستند. بنابراین، داده های حمع آوری شده توسط حسگرها را از طریق پروتکل های ارتباطی، که غالبا بی سیم هستند، برای دستگاه های مه (همان دروازه ها) ارسال می کنند. برای این منظور، شناخت و درک پروتکل ها و فناوری های ارتباطی بی سیم جهت ارسال داده ها از اهمیت چشمگیری برخوردار است. در این کارگاه، ما به معرفی و مقایسه پروتکل های ارتباطی بی سیم برای اینترنت اشیاء خواهیم پرداخت. به طور ویژه، روی پروتکل های کم توان بی سیم (LPWAN) تمرکز خواهیم کرد و بعضی از کاربردهای آنها در حوزه اینترنت اشیاء را بررسی می کنیم.