ادبیات تطبیقی از پایه های نقد جدید ادبی به شمار می آید که زمینه را برای مقایسه زبان و ادبیات سایر ملیت های مختلف فراهم کرده است و آن را در معرض افکار و اندیشه ها قرار می دهد. یکی از اوزان مورد استفاده در قالب شعری، بحر رمل مسدس محذوف بوده است. رودکی در کلیله و دمنه و مولانا در مثنوی از یان بحر استفاده کرده اند.
