آشنایی زدایی یکی از شگردهای آفرینش شعر است و خلق آن با شیوه های گوناگو« در متن صورت می گیرد. در قرن بیستم با ظهور فرمالیسم در روسیه، شکلوفسکی از نظریه پردازان این مکتب، نظریه «آشنایی زدایی» را مطرح کرد که مورد توجه صورت گرایان قرار گرفت. بر این اساس در این تحقیق با تکیه بر اصول آشنایی زدایی سعی شده است که با کند و کاو در موسیقی بیرونی، کناری و درونی غزلیات آذر، هنجارگریزی او در این حوزه ها را نشان دهیم.
