علی اسفندیاری با نام شناخته شده نیمایوشیج پایه گذار شعر جدید فارسی است که بسیاری از اشعار جدید او موزون و در بحور عروضی فراهم آمده است از میان بحور عروضی کاربرد بحر رمل در شعر وی بیشتر از بحور دیگر است، و هرچند بحر رمل از بحور موردپسند شاعران شعر کهن پارسی و شاعران تازی هم بوده است اما نیما در شیوه سرایش شعر در این بحر تحول و ابداعی، پدید آورده است که خاص شعر اوست. این شیوه با شعر کهن پارسی و شعر تازی اشتراکات و افتراقاتی دارد که در این مقاله بدان پرداخته شده است و نمایان آمده است که شیوه ی نیما شیوه ای ممتاز و جدا از عروض کهن پارسی و تازی است که آن را می توان بحر رمل نیمایی نامید.
