قرن ششم هجری،از قرون پر بار شعر و ادب پارسی است و شیوه ای از سخن وری در این دوره پیدا آمد که آن را شعر متعهد یا شعر دینی هم گفته اند. واز استادان وداستان سرایان برجسته ی این دوره نظامی گنجوی است که شیوه ی وی توسط شاعران دوره های بعد پیروی شد. شعر نظامی شعری فنی است که توان علمی شاعر آن را به دانش های گوناگون آراسته است. از جمله ی دانش های اسلامی که در شعر نظامی بازتابی گسترده داشته است،فقه اسلامی است. وی با هنر مندی وتوانی کم نظیر از مسائل فقهی در ساختن ترکیبات گوناگون و فراهم آوردن آرایه های ادبی وآفریدن تصاویر بدیع بهره برده است و گاه موضوعات فقه اسلامی را نیز با آداب و رسوم اقوام کهن پیوند داده است. واین مقاله بر آن است تا گوشه ای از این تأثیر ها را بر پایه ی موضوعات مندرج در فقه اسلامی تبیین نماید.
