مثنوی الهی نامه، از آثار مسلم عطار نیشابوری است ، در تذکره ها و کتب تراجم، وزن این مثنوی را هزج مسدس محذوف (مقصور) گفته اند ، در این مقاله نویسنده ، برآن است که با توجه به ارکانی که در این مثنوی بر وزن مفاعلتن ، آمده است و با استدلالهای علمی ، ثابت کند که این مثنوی در بحر وافر معصوب مقطوف سروده آمده است. لازم به ذکر است که این دو بحر (هزج مسدس محذوف و وافر معصوب) بهم ماننده اند و این مانندگی موجب شده است تا در عرض پارسی و تازی این دو بحر با هم مشتبه گردند.