فرونشست زمین از معدود مخاطرات زیست محیطی است که به دلیل تلفات انسانی پایین نسبت به دیگر مخاطرات بسیار کمتر مورد توجه جوامع انسانی قرار گرفته است. با این وجود پدیده فرونشست در گذر زمان خساراتی جبران ناپذیر را به پیکره مناطق شهری و دشت های مجاور در طول زمان وارد می سازد. در پژوهش حاضر جهت پایش فرونشست زمین در شهرستان اسدآباد و دشت های مجاور واقع در غرب استان همدان از روش پراکنش گرهای دائمی با استفاده از 89 تصویر ماهواره سنتینل در گذر صعودی و 85 تصویر در گذر نزولی استفاده شده است. بر اساس خروجی های حاصل از این تحقیق در منطقه روستای باد خوره و جنت آباد شهرستان اسدآباد، بیشینه میانگین نرخ فرونشست 220-200 میلی متر در سال نسبت به دیگر مناطق، در بازه زمانی مطالعاتی صورت گرفته است. همچنین با توجه به نتایج حاصل از تحقیق می توان گفت که نرخ فرونشست از مناطق شهری به سمت دشت های اطراف صعودی بوده است. بعلاوه مدل مورد استفاده در مناطق شهری تعداد نقاط پراکنش گر بیشتر با میانگین همبستگی زمانی بیشتری را نسبت به مناطق مختلط شامل دشت و شهری انتخاب کرده است. در ادامه جهت یافتن علت فرونشست، اطلاعات چاه های پیزومتری موجود در منطقه اخذ و تغییرات آنها در طول زمان بررسی گردید. در این خصوص می توان گفت که یکی از دلایل اصلی فرونشست زمین در شهرستان اسدآباد و دشت-های مجاور با توجه به رفتار افزایشی عمق چاه های پیزومتری موجود در منطقه در بازه زمانی مطالعاتی را می توان به برداشت بی رویه از منابع آب های زیرزمینی نسبت داد.
