یکی از نابهنجاری ها اجتماعی که باعث سلب امنیت مالی جامعه می شود و تهدید جانی انسان ها را نیز به دنبال دارد، سرقت اموال مردم توسط عده ای از افراد سود جو و فرصت طلب جامعه است. از طرفی برای پیشگیری و ممانعت از این پدیده و مجازات و تنبیه افراد خاطی و جانی، استرداد اموال به سرقت رفته و جبران خسارت، دولت و خود دارندگان مال و سرمایه مجبور به پرداخت هزینه هنگفتی شده و می شوند. از دیدگاه فقهای اهل سنت و قانون ایران مجازاتی که برای سارق تعیین شده است - با توجه به نوع سرقت -، در مجازات حدی و تعزیری خلاصه می شود و ضمن این که در هردو حالت استرداد مال از اهمیت ویژه ای برخوردار است برای نوع اول قطع دست به عنوان حق الله مورد تأکید قرآن، سنت، آراء فقها و قانون ایران قرار گرفته است. از جمله مواردی که در این تحقیق به آن اشاره رفته است می توان تعریف سرقت و سارق، شرایط مستوجب حد بر سارق، نحوه ی اجرای حد، عواقب و پیامد های اجرای حد، عواملی که اجرای حد را ساقط می کند، موضوع مال و تعریف آن، استرداد مال مسروق و ضمانت آن نام برد. در خصوص قطع، عده ای بر این باورند که فقط شامل دست ها می شود و عده ی دیگر می گویند در صورت تکرار، دست ها و پاهای سارق قطع می گردد. در رابطه با مال مسروق بین فقها اختلاف نظر فراوان وجود دارد، عده ای آلات موسیقی ولهو و لعب، شراب، خوک وسگ و امثال این ها را مال به حساب می آورند و عده ی دیگر از فقها این موارد را به عنوان مال قبول ندارند که در این باره هم به تفصیل سخن گفته ایم. درباره ی ضمان مال مسروقه، نقاط اشتراک و افتراق از دید گاه فقهای مذاهب چهارگانه، ظاهریه و قانون ایران مورد بررسی و موشکافی قرار گرفته است که در این مبحث بر اتلاف مال و استرداد آن به مالک تمرکز نموده ایم. در کلِ تحقیق، به اندازه توان و امکانات موجود نظرات متفاوت را جمع آوری کرده، و به میزان توان ذهنی و استعداد و آگاهی خویش پس ازمقایسه، مطابقت و تحلیل مختصر، یکی از آن ها را برگزیده و بر دیگری ترجیح داده ایم.
