خداوند متعال پاک است و جز پاک ها را نمی پذیرد و امر به خوردن پاک ها نموده است و از میان تمامی طعام ها و شراب ها پاک ها را برای انسان برگزیده است و یا برای پاک سازی آنها شروط و ضوابطی قرار داده است، از جمله این شروط جهت پاک شدن و مباح شدن خوردن حیوانات حلال گوشت ذبح می باشد. شرع اسلام برای مباح شدن خوردن گوشت حیوانات و یا شکار ها ذبح نمودن آنها را شرط اصلی قرار داده است و خوردن و استفاده از گوشت هیچ حیوان حلال گوشتی جز بعد از ذبح آن به روش اسلامی حلال نخواهد بود. فقهای اسلامی نیز با تتبع آیات و احادیث و آثار سلف و خلف به بیان این شروط و ضوابط پرداخته اند و بعد از بررسی در یافته اند که تقسیم بندی کلی این شروط به این صورت است : شروط مرتبت با ذابح که عبارت است از : عقل، اسلام یا اهل کتاب بودن، نیت، گفتن تسمیه. شروط مرتبت با مذبوح : دارا بودن حیات مستقر به هنگام ذبح و بریده شدن گردن که عبارت است از بریده شدن حلقوم، مری و شاهرگ های حیوان. شروط مرتبت با آلت ذبح : تیز بودن آلت و دندان و ناخن نبودن آن. در این پایان نامه تلاش شده است که به بیان و اثبات قاعده مهمی که در این باب اصل است یعنی قاعده «الأصل فی الذبائح التحریم» پرداخته شود، همچنین به شرح مفهوم و مصادیق فقهی آن، ثابت بودن این قاعده نزد فقهای مذاهب اربعه و درجه استدلال آنها به این قاعده در مسئله ذبائح خاصتاً هنگام وقوع شک در محقق شدن یکی از شروط مذکور بیان گردد. همچنین به بررسی مسائل فقهی نوازل مرتبت با ذبائح در عصر حاضر و حل نمودن آن بر اساس این قاعده پرداخته شده است.
