مادر یکی از نعمت‌های سترگ پروردگار نسبت به انسان‌ها کانون مهر و محبت و فداکاری است. واژه ی «أم» در زبان عربی در معانی متعددی از جمله مادر، آیات محکم، لوح محفوظ و جایگاه استعمال شده است. مادر از جهت انسانی مانند دیگر افراد بشر محل عوارض بشری از قبیل، خطا، نسیان، فراموشی و عصبانیّت است که از این حیث ممکن است مرتکب جرم نسبت به فرزندان خود شود و مطابق با قواعد و مقررات فقه جزا هر شخص در هر مقام و جایگاه باید نسبت به جرایم خود پاسخگو باشد امّا در شریعت اسلام والدین از جمله مادر را از این قانون کلی استثنا کرده و در صورت ارتکاب جرم نسبت به فرزندش وی را از مجازات معاف ساخته و رویکرد جمهور اهل سنت در جرایم قتل، سرقت و قذف نیز بر همین اساس است. این پایان نامه با روش توصیفی، تحلیلی به تبیین دیدگاه‌ها و بررسی دلایل این مسأله در فقه مذاهب اربعه پرداخته است
